- мо-
- [ما]а. - дар аввали калимаҳои сохта ва баъзе таркибҳои арабӣ омада, маънои «чизе ки», «он чи ки»-ро ифода мекунад; мобақӣ он чи боқӣ мондааст; моҳазар он чи ҳозир аст!, моҳасал он чи ҳосил шудааст
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.